Сүре 34. Сәбә
Аса қамқор, ерекше мейірімді Алланың атымен бастаймын!
1. Көктер мен жерде болған нәрселер; өзіне тән болған Аллаға, барлық мақтау лайық. Әрі ахиреттегі мақтау да Оған лайық. Ол, хикнет иесі, толық хабар алушы.
2. Ол, жерге кіргенді, одан шықанды әрі көкге шыққанды, одан түскенді біледі. Ол, тым мейірімді, аса жарылқаушы.
3. Қарсы болгандар: "Бізге қиямет келмейді" деді. (Мұхаммед Ғ.С.): "Олай емес, көместі білетін Раббыиа ант етемін! Әлбетте сендерге ол мезгіл келеді. Көктердегі, жердегі тозаңның ттйірінің салмагындай нәрсе Одан тасаланбайды. Сондай-ақ одан тлкені де кішкенесі де белгілі бір Кітапта жазулы" де
4. (Ол күні) иман келтіріп, ізгі іс істегендерге сыйлық берілуі тшін. Міне солар тшін; жарылқау, көркем несібе бар.
5. Ал аяттарымыз жайында оны күшінен қалдыруға тырысқандар, міне соларға жаман бейнетті азап бар.
6. Өздеріне білім берілгендердің, саған Раббыңнан түсірілгеннің хақ екендігіне және мақтаулы, үстем Алланың жолына салатындыгына көздері жетеді.
7. Сондай қарсы болғандар, (өзара): "Қашан сендер бөлшектеліп, тозаңга айналғаннан кейін, шын жаңадан жаратылатындарыңнан сендерге хабар беретін адамды көрсетейік бө?",- деседі.
8. "Ол, Аллаға байланысты өтірік жала қоя ма? Немесе оның жындылығы бар ма?" Жоқ олай емес. Ахиретке сенбегендер, азапта және тзақ адасуда.
9. Олар, көктен және жерден алды-артындағы нәрселерді көрмей ме? Егер қаласақ, оларды жерге жүтқызамыз не үстеріне көктен көсектер түсіреміз. Рас мүнда Аллаға берілген әр ҚУЛ тшін ғибрат бар.
10. Расында Дәуіт (Ғ.С.) ке өз жанымыздан ізгілік бердік: "Әй таулар, қүстар! Онымен бірге тн қосыңдар" (дедік.) Және оған темірді жүмсаттық: (21-С. 79-А.) (Дәуіт Ғ.С. ның мүғжизалары; ол тәсбих айтқанда, таулар, қүштар ән қосып, қолында; қара темір жүмсап, одан аспаптар жасайды. Б.Ж.К.М.Р.)
11. "Кең сауыттар жаса, оны тоқығанда мөлшерле. Оң істеңдер. Әрине не істегендеріңді толық көрушімін."
12. Сүлеймен (Ғ.С.) ге де ерте кетуі бір айлық, кешке қайтуы бір айлық (жол алатын) желдерді бағындырдық. Ол тшін еріген мыстан бүлақ ағыздық. Я, Раббының бүйрығымен оның алдында жүмыс істейтін жындарды да бағындырдық. Олардан кім әмірімізден тайса, оган жалындаған азаптан татгарамыз.
13. Олар, Стлеймен (Ғ.С.) нін қалауынша, қүрылыстар, мтсіндер, көлдей ыдыстар және орнатылған қазандар жасайтын еді. "Ей Дәуіт (Ғ.С.) тің үй-іші! Шүкірлік етіңдер!" Қүлдарымнан шүкір етуші аз.
14. Біз оның (Сүлеймен Р.С. нің) өліміне үкім берген заманда, жындарга оның өлімін; оның таяғын жеген бір жердің күрты ғана көрсетті. Сонда ол жыгылган сәтте, жындарға аян болды. Егер жындар, көместі білген болса еді, олар, ауыр машақатта қалмас еді. (Сүлеймен Ғ.С. Месжид Ақсаны жындарга салғызып жатқанда; өлсе де таяғына сүйеніп түрғандықтан жындар, білмей істей беріп; таяғын қүрт жеп жығылғанда бір-ақ біледі. Б.Ж.М.К.)
15. Расында Сәбә елдерінің қоныстарында бір гибрат бар. Оңнан, солдан екі бақша (бар еді. Оларга): "Раббыларыңның несібесін жеңдер де Оған шткір етіңдер. Бір көркем қала, Раббыларың да аса жарылқаушы" (делінді.) (27-С. 22-А.)
16. Олар бас тартты. Сондыктан оларға ктшті сел жібердік те ол бакшаларын ащы мәуелі, жыщылды бір азғантай жеміс агашы бар; екі бақшаға айналдырдық.
17. Өстіп оларды нәсткірліктері себепті жазаландырдық. Қарсы келгендерді гана жазаландырамыз.
18. Оларменен сондай біз берекет берген кенттер арасында көрініп тгрган ауылдар бар. Онда кезілетін жер белгіледік: Ол жерде күндіз-түні аман-есен кезіқдер." (Бүлар, Шам мен Йеменнің арасындағы ауылдар. Бірақ олар бгған қанағат қылмады.) (Б.Ж.М.)
19. Сонда олар: "Раббымыз! Сапарларымыздың араларын үзақтастыр!",- деп, өздеріне кесірлері тиді. Сонда оларды аңызға айналдырып, быт-шыт қылып, мүлде тозғындыққа үшыраттық. Сөз жоқ, бүнда әр сабыр етуші, шүкір етушілерге үлгі бар.
20. Расында оларға деген Ібілістің ойы шынга шыгып, бір-ақ топ мүміндерден баскасы саган ілесті.
21. Негізінде Ібілістің оларға ешбір ықпалы жоқ еді. Бірақ ақиретке сенген кісімен, одан күдікте болғанды ажырату үшін ғана. Раббың әр нәрсені қоргаушы.
22. (Мұхаммед Ғ.С.) оларга: "Алладан өзге, көктерде де жерде де тозаңның салмагындай түкке ие бола алмайтын, екеуінде де бір ортақтығы жоқ. Сондай-ақ Аллаға олардың ешбіреуі көмекші де емес. Тәңір деп ойлагандарыңды шақырыңдар" де.
23. Алланың қасында, рүхсат берілген біреуден басқаның шапагаты пайда бермейді. Ақыр жгректерінен шошыну кеткен кезде, өзара: "Раббың нө айтты?",- десе: "Хақты айтты" деседі. Ол Алла, аса жоғары, тым тлкен.
24. (Мұхаммед Ғ.С.) олардан: "Сендерге көктерден және жерден кім несібе береді?",- деп Сүра да: "Алла" де. Негізінде біз немесе сендер әлбетте тура жолда не ашық адасудамыз.
25. Оларға: "Біздің кесірімізден сендер сүралмайсыңдар да сендердің істегендеріңнен біз сүралмаймыз" де.
26. Оларға: "Раббымьіз арамызды қосып, сосын арамызға шындықпен ткім етеді. Ол, қара қылды қақ жарған, аса білгіш" де.
27. "Оған ортақтар етіп, қосқандарыңды иаган көрсетіңдерші. Әсте мтмкін емес. Әрине Ол Алла, өтө үстем, аса дана" де.
28. Сені біртттас адам баласьгаа қуандырушы, қорқытушы етіп қана жібердік. Бірақ адамдардың көбі түсінбейді.
29. Олар: "Егер шыншыл болсаңдар, осы қүқайлаған уәделерің қашан?",-дейді.
30. (Мұхаммед Ғ.С.): "Сендерге уәде етілген бір күн бар. Одан бір сәтке кейін қалмайсыңдар да ілгері кете алмайсыңдар" де.
31. Сондай қарсы келгендер: "Біз әсте бүл Қүранга сенбейміз әрі бүның алдындагы (кітап) ларға да сенбейміз" деді. Ол залымдарды, Раббыларының хұзырында түргызылып, бір-бірлеріне сөз қайтарып түрғанда бір көрсең: Езілгендер; өздерін ірі санағандарға: "Сендер болмасаңдар, иман келтіретін едік" дейді.
32. Өздерін ірі санагандар, езілгендерге: "Сендерге тура жол келгеннен кейін, сендерге біз бөгет болдық па? Керісінше өздерің күнәкар едіңдер" дер.
33. Езілгендер, өздерін ірі санағандарга: "Күндіз-түні қулықпен, Аллага қарсы келуімізді, Оган теңөулер жасауымызды әмір етуші едіқдер" дер. Сондай-ақ азапты көрген кезде, ішінен өкінеді; қарсы келгендердің мойындарына богаулар жасадық. Оларга істегендерінің гана жазасы беріледі.
34. Бір кентке ескертуші жіберген болсақ, әсіресе олардың байлары: "Рас сендер арқылы жіберілген нәрселерге қарсымыз" деді.
35. Сондай-ақ олар: "Біздер, көп малдар, балаларға иеміз. Сондықтан да азапқа душар болмаймыз" деді.
36. (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: "Сөз жоқ, Раббым әлде кімге тілесе, несібесін кеңітіп, тарайтады; бірақ адамдардың көбі түсінбейді" де.
37. Малдарың да балаларың да сендерді жанымызға жақындастырмайды. Бірақ кім иман келтіріп, оң ісістесе, міне соларга істегендерінің салдарынан неше есе сыйлық бар. Сондай-ақ олар аман-есен жоғары орындарда болады.
38. Сондай-ақ аяттарымызды күшінен қалдыруга тырысқандарға келсек, міне солар; азапқа душар болатындар.
39. (Мұхаммед Ғ.С.): "Рас Раббым, несібені қтлдарынан кімге қаласа; кеңітеді де оган өлшеп-тамап та береді. Тиісті орынға бір нәрсе жүмсасаңдар, сонда Алла, тағы есесін береді. Ол, ризық берушілердің ең жақсысы" де.
40. Ол күні, Алла оларды тұтас жинайды. Сосын періштелерге: "Осылар, сендерге табынушы ма еді?",- деп Сүрайды. (25-С. 17-А.)
41. (Періштелер): "Сен пәксің! Біздің иеміз олар емес, Сенсің. Бәлкім олар жынга табынатын еді. Олардың көбі соларға сенуші еді" дейді.
42. Бтгін бір-бірлеріңе пайда, зиян тигізу ктшіне ие емессіңдер. Залымдарға: "Жасынға айналдырған тозақтың азабын татыңдар" дейміз.
43. Оларға түсінікті аяттарымыз оқылған кезде, олар: "Бүл адам, сендерді аталарың табынған нәрселерден тыюды гана қалайды" деді. Және: "Бұл Қүран, жасанды бір өтіріктен басқа дәнеңе емес" деді. Сондай-ақ өздеріне келген шындыққа қарсы болғандар: "Бүл ашық бір жады гана" деді.
44. Оларга оқитын бір кітап бермедік те өздеріне сенен бүрын бір ескертуші жібермедік. (Олар дәлелсіз қасарысуда.)
45. Олардан бүрынгылар да жасынға шыгарған еді. Бүлар, оларга бергеніміздің оннан біріне де жеткен жоқ. Сонда да олар, елшілерімді жасынга шығарды. Менің соққым қалай екен?
46. (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: "Шын мәнінде сендерге бір үгіт беремін; Алла тшін екі-екіден, бір-бірден түрыңдар да сосын ойланыңдар. Жолдастарыңда бір жындылық жоқ. Ол, сендер үшін келетін қатты азапты алдын ала ескертуші ғана" де.
47. Оларға: "Сендерден ақы тілемедім. Ол сендердікі болсын. Менің ақым Аллаға ғана тән. Ол әр нәрсеге куә" де.
48. Оларға: "Негізінде шындықты Раббым ортаға атады. Ол, көместерді толық білуші" де.
49. (Мұхаммед Ғ.С.) оларға: "Шындық келді. Енді бтзықтық бастамайды да қайтып келмейді" де.
50. "Егер адассам, шын мәнінде адасуым өз зияныма болады. Ал егер тура жолда болсам, сонда ол, Раббымның уахи еткенімен болады. Күдіксіз Ол, толық естуші, аса жақын" де.
51. Олардың трейленіп қашар жер жоқ, жақын жерден тсталганын бір көрсең.
52. "Оған иман келтірдік" дейді, олар; бірақ үзақ жерден олардың қолдарына қалайша келеді?
53. Расында олар, оған бұрын қарсы келген еді. Олар тзақ жерден көрмей сілтейді.
54. Олармен олардың қалаған нәрселерінің арасына кедергі түседі. Бтрын үқсастарына да сөйтілген еді. Сөз жоқ, олар шәк ішінде күдіктенуші.

Web hosting by Somee.com